Ժողովածուն պատկերացում է տալիս մոնղոլ ոչ հեռաւոր անցեալի, նրա ազգային վերածննդի, նրա տնտեսական ու մշակութային կեանքի բարգաւաճման մասին:
Պատմական այդ խոշոր առաջընթացի հիմքում ընկած է սովետա-մոնղոլական անխախտ բարեկամութիւնը:
Գրքում ամփոփւած է վիետնամցի բանաստեղծների ռազմաճակատային հայրենասիրական երգերի մի փունջ:
Հեղինակների մեծ մասը մարտնչում է ազատագրական բանակի շարքերում, զէնքով ու երգով օգնելու Հայրենիքի ազատագրմանը:
Սոցիալիստական հասարակարգում անհրաժեշտ և հաւելեալ արդիւնքի հարցը շատ կարևոր, բայց սակաւ ուսումնասիրւած պրոբլեմներից է: Աշխատութեան մէջ բացայայտւում է անհրաժեշտ և հաւելեալ արդիւնքի սոցիալ-տնտեսական բովանդակութիւնը սոցիալիզմի ժամանակ և ցոյց է տրւում դրանց շարժման ու դրսեւորման կոնկրետ ձևերի հիմնական առանձնայատկութիւնները:
Աշխատութիւնը կարող է օգտակար լինել տնտեսագիտական և սոցիալական հարցերով զբաղւողներին:
Ժողովածուում ամփոփւած է Յովհաննէս Շիրազի «Իմոնց մանկութիւնը»բանաստեղծութիւնների շարքը և անտիպներ: Զետեղւած ստեղծագործութիւններից շատերը 80-ական թւականներին վերախմբագրել և մշակման ւ ենթարկել հեղինակը:
Գրքի նկարազարդման համար օգտագործւած են Յովհաննէս Շիրազի զաւակների մանկահասակ շրջանի գծանկարները մեծ բանաստեղծի մակագրութիւններով:
Ընթերցողին ներկայացւող երկը հայրենագիտական ակնարկ է: Տալով Հայաստանի գաւառներից մէկի՝ Նիգ Ապարանի անցեալի նկարագիրը, հեղինակը այն չի համարում պատմաբանի հաւաստի շարադրանքը, այլ գրողի պրպտումների արգասիք: Արւեստով ու զգացմունքով գրւած այս հեղինակը երբեմն հանգում է պատմական որոշ դէմքերի ու դէպքերի վիճելի գնահատութեան:
Գիրքը, այսուհանդերձ, հետաքրքիր ու հարուստ նիւթ է պարունակում գաւառի պատմական յուշարձանների ու բնաշխարհի վերաբերեալ:
Պատանեկան ընթերցանութեան գիրք: Սա Աւետիք Իսահակեանի կեանքի ու գործի մանրամասն շարադրանքը չէ, այլ կարևորագոյն դրւագների շարքն է: Իր իսկ վկայութիւններով (առնւած իր երկերից, ելոյթներից, յօդւածներից ու նամակներից) և բանասիրական հաւելումներով ու մեկնութիւններով:
Դարեր շարունակ հայ ժողովուրդը պատերազմներ է մղել իր ազգային անկախութեան համար, և այդ տևական պատերազմների ընթացքում ձևաւորւել ու զարգացել է հայ ռազմական արւեստը:
Աշխատութեան հեղինակը՝ պահեստի գնդապետ Ս.Վ. Սարգսեանը, սոյն աշխատութեան մէջ հակիրճ շարադրել է հայ ռազմական արւեստի պատմութիւնը սկսած հայ ժողովրդի պետականութեան ստեղծումից մինչև 6-րդ դարը:
Ընթերցողների ուշադրութեանը ներկայացւող այս գիրքը փաստագրական մի ժողովածու է՝ նւիրւած 1970 թւականի հոկտեմբեր 16-ից մինչև 1971 թւականի յունւարի 10-ը Փարիզում կայացած «Հայկական արւեստը Ուրարտուից մինչև մեր օրերը» ցուցահանդէսին:
Գրքի կազմողները, որոնք անմիջական մասնակցութիւն են ունեցել ցուցահանդէսի նախապատրաստման ու կազմակերպման աշխատանքներին, հանգամանօրէն պատմում են, թէ ինչպէս է ծնւել և մարմնաւորւել ցուցահանդէսի գաղափարը, ինչպէս է այն ընթացել ու նւաճել արւեստասէր փարիզեցիների սրտերը:
Առանձնակի հետաքրքրութիւն են ներկայացնում ցուցահանդէսի և հայ արւեստի մասին արտայայտման մամուլի գնահատականները, ինչպէս նաև այցելուների կարծիքները, որոնք զգալի տեղ է յատկացնում գրքում:
Հեղինակները, որոնք արմաւիրցիներ են, գրքում համառօտակի պատմում են, թէ ինչպէս Հայաստանի հնագոյն մայրաքաղաք Արմաւիրը մեր թւականութեան առաջին դարերից աստիճանաբար լքւում ու դատապարտւում է աւերման ու կործանման:
Նոյն տեղում այժմ ծաղկում է Հոկտեմբերեանի շրջանի Արմաւիր գիւղը, որի սոցիալիստական նւաճումների, կոլտնտեսութեան յաջողութիւնների, բնակչութեան կուլտուրայի ու կենցաղի զարգացման պատմութեանն էլ հիմնականում նւիրւած է սոյն գիրքը:
«Նէօգաղութատիրութիւն» հասկացութիւնը լայնօրէն մտել է վերջին տարիների ամէնօրեայ միջազգային քաղաքական բառարանի մէջ: Այն կեանքի է կոչւել խոր փոփոխութիւններով, որոնք կատարւել են իմպերիալիստական տերութիւնների գաղութային քաղաքականութեան մէջ, համաշխարհային սոցիալիստական համագործակցութեան առաջացման և ամրապնդման, գաղութային սիստեմի փլուզման ժամանակաշրջանում, Ասիայի, Աֆրիկայի և Լատինական Ամերիկայի տնտեսապէս հետամնաց երկրներին շահագործելու և ենթարկելու՝ նրանց կողմից ոգտագործւող ձևերի մէջ:
Սոյն աշխատութեան մէջ քննարկւում են նէօգաղութատիրութեան հիմնական քաղաքական և սոցիալ-տնտեսական ասպեկտները:
Բրոշիւրի հեղինակը կուսակցական աշխատող է, փիլիսոփայական գիտութիւնների թեկնածու: