Հեղինակը ժամանակակից ռճաբանութեան գիտական տւեալներով ուսումնասիրում է Նարեկացու լեզուն ու ոճը՝ այն բաղդատելով V դարի դասական գրաբարի հետ:
Քննւած են նաև X դարում առաջացած լեզւա-ոճական նորութիւններն ու այն հնարները, որոնք մշակել ու զարգացրել է Նարեկացին և որի շնորհիւ դարձել հին հայ գրական գեղարւեստական լեզւի հիմնադիրը:
Աշխատութիւնը նւիրւած է XVI դարի նշանաւոր բանաստեղծ Գրիգորիս Աղթամարցուն: Գիրքը ընդգրկում է բանստեղծի բոլոր երկերի քննական բնագրերը և ուսումնասիրութեան Հեղինակ ի կեանքի, գործունէութեան ու ստեղծագործութեան վերաբերեալ:
Ուսումնասիրութեան բաժնում առ այսօր յայտնի ու անյայտ փաստերի հիման վրայ ամբողջացւում ու գծւում է Աղթամարցու կեանքի ուղին, նրա ստեղծագործութիւնների վերլուծմամբ բացայայտւում տաղերգուի ժառանգութեան ինքնատիպ բնոյթը և նրա նշանակութիւնը հայ գրականութեան զարգացման համար:
Բնագրերը կազմւած են Մեսրոպ Մաշտոցի անւան մատենադարանի, ինչպէս նաև այլ վայրերում պահպանող ձեռագրերի տւեալներով:
Գիրքը նւիրւած է Եղիշէ Չարենցի կեանքի ու գործունէութեան առաւել բնութագրական էջերին: Այն շարունակում եւ լրացնում է հեղինակի նախորդ հրատարակութիւնները՝ «Եղիշէ Չարենցը եւ 1920-ական թւականների սովետահայ պոեզիան» (1983), «Ողբերկական Չարենցը» (1990), «Փակ դռների գաղտնիքը, Չարենցը, Բակունցը եւ միսները» (1994): Առանձին հարցադրումների միասնական շղթայով շարադրանքը ներկայացնում է ամբողջական պատմութիւն:
Հայ նշանաւոր նկարիչ Գէորգ Բաշինջաղեանի «Երկերը» կազմւած են նրա գրական հարուստ ժառանգութիւնը:
Տաղանդաւոր նկարչի գրիչը, թէկուզ ոչ վրձինին հաւասար, թողել է գրական այնպիսի պատկերներ, պատմւածքներ, ճանապարհորդական յուշագրումներ, հրապարակախօսական յօդւածներ ու նամակներ, որոնք, իրաւամբ ճանաչողական արժէք ունեն: «Երկեր»-ում միաժամանակ ուշագրաւ դրւագներ կան այն ժամանակւայ հայ և վրաց գրական մշակոյթի կարկառուն ներկայացուցիչների մասին, որ կարդացւում է մի առանձին հետաքրքրութեամբ: