Հեղինակը ժամանակակից ռճաբանութեան գիտական տւեալներով ուսումնասիրում է Նարեկացու լեզուն ու ոճը՝ այն բաղդատելով V դարի դասական գրաբարի հետ:
Քննւած են նաև X դարում առաջացած լեզւա-ոճական նորութիւններն ու այն հնարները, որոնք մշակել ու զարգացրել է Նարեկացին և որի շնորհիւ դարձել հին հայ գրական գեղարւեստական լեզւի հիմնադիրը: