Գուրգէն Խանջեանը նիւթը պեղում է փորձելով ճանաչել նրա առաւել մռայլ-թանձր շերտետը. Մարդու երկփեղւածութիւնը մղւում է առաջին պլան, և դիմակ-շղարշի տակ երևութանում են ջղաձիգ ծամածռութիւնները: Աստնվորի հաւիտենական հարընթացը գայթումներով ու վերթևումներով ձգտումների վազքը ներգործուն խորութեանբ են ներկայացւած գրեթէ բոլոր պատմւացքներում: