Գրքում զետեղւած են հայ առաջին վիպասանուհու «Մայտա», «Սիրանուշ» եւ «Արաքսիա կամ վարժուհին» վէպերը: Գրական ասպարէզ ելնելով XIX դարի 2-րդ կէսին, հեղինակը իր ստեղծագործութիւնների նիւթ է դարձնում պոլսահայ ամիրայութեան կեանքն ու կենցաղը, կնոջ իրաւազուրկ վիճակը այդ իրականութեան մէջ: