ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ ՀԱՅՈՑ։ Երեք հատորով։ Հտ. Գ : ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ ՀԱՅՈՑ/ Ի սկզբանէ աշխարհի մինչև ցամ տ[եառ]ն 1784./ Ըստ աւանդելոյ այլևայլ մատենագրաց./ Ի վեց գիրս բովանդակեալ, և յերիս/ հատորս տրոհեալ։/ Յօրինեալ ի Հայր Միքայէլ վ[ար]դ[ա]պ[ետ]է չամչեանց կոստանդի/նուպօլսեցւոյ, յաշակերտէ ամենապատիւ Տ[եառ]ն Մխիթարայ մեծի աբբայի։/ Եւ տպագրեալ հրամանաւ գերապատիւ Տ[եառ]ն Ստեփաննոսի/ վարդապետի և աբբայի՝ նորին յաջորդի։/ Ծախիւք բարեպաշտօն և քաջատոհմիկ շահրիմանեանց երկուց եղբարց/ հարազատաց՝ բարաղամեան պարոն յովսեփին և պարոն զաքարին։/ Ի հայրապետու[թ]ե[ան] Տ[եառ]ն Ղուկասու հայոց կաթուղիկոսի։/ Յամի Տ[եառ]ն, 1786. յապրիլի. 16։/ Եւ ի թուականու[թ]ե[ան] հայոց, ռմլե։ ՀԱՏՈՐ. Գ։/ Յորում աւանդին պատմու[թ]ի[ւն]ք հինգեր[որ]դ և վեցեր[որ]դ գրոց՝ սկսե[ա]լ/ յամի Տ[եառ]ն. 1080. մինչև ի 1784։ Եւ աղիւսակք ժամանակագրութե[ան]։ Ի ՎԷՆԷՏԻԿ./ Ի տպարանի յովհաննու փիացեանց։/ Հրամանաւ մեծաւորաց։/