ՈՒՂՂ ԵՒ ԾՈՒԾ ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆՈՒԹԵԱՆ : ՈՒՂՂ ԵՒ ԾՈՒԾ Ա[ՍՏՈՒԱ]ԾԱ/ԲԱՆՈՒԹԵԱՆ/ Ըստ սահմանադրութ[ան] Ա[ս տուա]ծաշունչ գրոց, և ս[ր]բա/զան ժողովոց, նաև ըստ հաճոյից hարց և/ Վարդապետաց մեկնաբանեալ։/ Յորում իւրաքանչիւր ինչ՝ որ կամ առ ի իմանալ ըզ/խորհուրդս հաւատոյ ճշմարտութ[եամ]բ և ուղղութ[եամ]բ,/ և առ ի յամ[ենայն] մոլորու[թ]ե[ան]ց բաժանել, կամ առ ի ըստ/ արժանւոյն կատարել և մատակարարել զխոր/հուրդս եկեղեցւոյ, կամ առ ի ուղղել զմարդ/կային գործս ըստ ա[ստուա]ծային օրինաց նկատիլ կարէ,/ դիւրին և համառօտ կերպիւ մեկնի։/ Շարադրեալ ի Lուտովիկոս Աբելին եպիսկոպոսէ/ և ա[ստուա]ծաբան վարդապետէ փարիզեցւոյ./ ի դաղմատացւոց լեզու։/ Եւ թարգանու[թեամ]բ ի լոյս ածեալ ի Հայոց բարբառ/ աշխատութեամբ և ջանիւք ումեմն Հանգուցեալ/ Թիֆլիզեցի Պետրոս Վարդապետի։/ Ընչիւք և ծախիւք Սահաթճի Պարոն Պետրոսի որ/դի Ազնուածամեծար և բարեպաշտ Սա/հաթճի Պարոն Մկրտչին։/ Իսկ սրբագրութ[եամ]բ, և իբր նորոգ թարգմանութ[եամ]բ/ Դ. Մ. Վ. Կ։/ Ի ՎԷՆԷՏԻԿ. Յամի Տ[եառ]ն 1748։/ Ի Տպարանի Անտոնի Պօռթօլի./ Հրամանաւ մեծաւորաց։/