Գիրքը նւիրւած է արևմտահայ երեք բանաստեղծների՝ Պետրոս Դուրեան, Միսաք Մեծարենց, Դանիէլ Վարուժան, ստեղծագործական մշակումների լեզւաոճական քննութեանը: Լաբորատոր նիւթերի հիման վրայ վերլուծւում են նշւած բանաստեղծների երկերի նախնական տարբերակներում կատարած հեղինակային փոփոխութիւնները:
Այս կարգի քննութիւնը հնարաւորութիւն է տալիս բացայայտելու հեղինակի անհատական մտածողութեան իւրայատկութիւնը և ժամանակի գեղարւեստական մտքի զարգացման միտումները:
Նախատեսւած է մասնագէտների և ընթերցող լայն շրջանների համար: