Աշխատութիւնը նւիրւած է միջնադարեան հայ մշակոյթի ու գրականութեան, մասնաւորապէս Ժե դարի տաղերգութեան նշանաւոր դէմքերից մէկի՝ Առաքել Բաղիշեցու կեանքին ու ստեղծագործութեանը: Գիրքը բաղկացած է ուսումնասիրութիւններից և բանաստեղծի ստեղծագործութեան միայն մի մասի՝ չափածոյ լաւագոյն գործերի քննական բնագրերից: Ուսումնասիրութեան մէջ առաջին անգամ, մատենագրական հարուստ տւեալների օգտագործմամբ, ուրւագրւած է Բաղիշեցու կեանքն ու գործունէութիւնը և, ստեղծագործութեան վերլուծմամբ, բնութագրւած նրա տեղն ու դերը միջնադարեան հայ գրականութեան պատմութեան ընդհանուր շղթայում: