Ս. Խաչատրեանի բանաստեղծութիւններն առաջին ժողովածուով հրատարակւում են առաջին անգամ: նրա գեղագիտական մտահորիզոնը ընդգրկում է բնութիւն-մարդ-տիեզերք-մարդ շարունակական շղթան, որն ուղեկցւում է բանաստեղծի հուզական ներաշխարհի նուրբ գոյներով:
Բանաստեղծութիւնների էջերում հառնում է մտածող անհատը, որը սիրում է բնութիւնը և մարդուն, սակայն միաժամանակ խռովում է թէ բնութիւնից, թէ մարդուց և ձգտում է դուրս գալ տիեզերք. Տիեզերքում. Սակայն, բանաստեղծի հոգին հանգրւան չունի, ուստի նա նորից ապաւինում է բնութեանը և մարդուն:
مندرجات
Խաչ խաչելութեան
Եռանկիւնաձև ճանապարհ
Մարդ, Աստւած ու կետ
Ձիւնէ ջութակ
Վերջին միչանցքը