Սոյն աշխատութեան մէջ հեղինակը ներկայացնում է սոցիալ-մշակութային այն միջավայրը, որի հենքի վրայ ձևաւորել է Վասպուրականի մանրանկարչութեան ինքնատիպ ոճը: Իբրև առանձին հարցեր քննութեան են առնւած Վասպուրականի դպրոցի սկզբնաւորողներից մէկի՝ Սիմէոն Արճիշեցու, ինչպէս նաև հայ միջնադարեան մշակոյթի խոշոր կենտրոն ՝ Աղթամարի XIV-XV դդ. մանրանկարիչների գործերը՝ կապւած ժամանակի գեղագիտական նախասիրութիւնների ու հասարակական քաղաքական անցուդարձերի հետ: