موریر نویسنده این کتاب به سال 1823 منشی سفارت انگلیس در دربار فتحعلی شده قاجار بوده است او این کتاب را به صورت داستان می‌نویسد و قصد او از این تحریربیان احوال و اطوار ایرانیان آن زمان است. موریر با بیان سرگذشت حاجی بابا نام اصفهانی پسر حسن دلاک و اسارت او به دست ترکمانان و نجات از دست آنها و برخورد حاجی بابا با چاپاران و به خدمت ملک‌الشعرا رسیدن و آشنائی او با سفیر و تاریخ اروپا نگاشتن و رفع نکبت از حاجی و بالاخره پاره‌ای از مسائل دیپلماسی و اعمالی که سفرای انگلیس در ایران انجام داده‌اند مطالب چندی که مبین آداب و عادات ایرانیان آن زمان است (البته به عقیده او) به رشته تحریر می‌کشد
