Աշխատութեան մէջ հեղինակը քննադատութեան ենթարկելով Արեւելեան Հայաստանի Ռուսաստանին միացման դերի գնահատման հարցում հայ բուրժուական պատմագրութեան նեղմտութիւնը, միաժամանակ քննութեան է առնում և բարձր գնահատում նախայեղափոխական հայ պատմահասարակագիտական մտքի բոլոր այն ներկայացուցիչների այն ուղեգիծը, որոնք անկիւնադարձային այդ իրողութիւնը դիտում էին իբրև առաջադիմութիւն և ընդհանրապէս Ռուսաստանի հետ էին կապում հայ ժողովրդի բախտը: