Հրապարակւած ու արխիւային հարուստ նիւթերի հիման վրայ հեղինակը մենագրութեան մէջ լուսաբանում է 1907 թւականների ռուսական բուրժուա-դեմոկրատական յեղափոխութեան ընթացքում հայ բուրժուա-ազգայնական կուսակցութիւնների բռնած դիրքը, բացայատում է պրոլետարական ինտերնացիոնալիզմին հակադրւող, աշխատաւորութեանը պառակտող նրանց գաղափարախօսութիւնը և բոլշևիկների, յատկապէս Վ.Ի. Լենինի զինակիցներ Ստ. Շահումեանի, Ս. Սպանդարեանի մղած պայքարն այդ կուսակցութիւնների դէմ: