Ներկայ մենագրութեան մէջ առաջադրել է «Սասունցի Դաւիթ» էպոսի ժողովրդայնութեան պորբլեմը իբրև էպոսագիտութեան գլխաւորագոյն պրոբլեմ և փորձ կատարւել մանրակրկիտ քննութեան ենթարկել այն: Երեք մասից բաղկացած այս աշխատութեան առաջին մասում լուսաբանւում է էպոսի առաաջաւոր գաղափարախօսութիւնը, երկրորդում՝ գեղարւեստական կատարելութիւնը, իսկ երրորդում՝ արտայայտչական միջոցները:
Արևմտեան Հայաստանի վիլայատներին և այլ շրջաններին վերաբերւող XVI-XVII դդ. օսմանական օրէնքների այս ժողովածուն որոշակի գաղափար է տալիս Թուրքիայի տիրապետութեան տակ ընկած Արևմտեան Հայաստանի այն ժամանակաշրջանի սոցիալ-տնտեսական դրութեան, օսմանեան ռազմաֆէոդալական պետութեան կատարած անարգելի բռնութիւնների ու ճնշումների, գիւղացիութեան իրաւական վիճակի, ինչպէս և հողատիրութեան հետ կապւած բազմաթիւ այլ հարցերի մասին:
Մեմուարային գրականութիւնը (յիշողութիւնները, յուշեր, յուշագրեր, օրագրեր, ճանապարհորդական նոթեր, ուղեգրութիւններ) գեղարւեստական գրականութեան մի առանձին և ուրոյն ենթաբաժինն է կազմում: Սոյն աշխատութիւնը նւիրւած է հայ մեմուարային գրականութեան սկզբնաւորման շրջանի (XVIII դ. վերջը և XIX դ. սկիզբ) պատմութեան ուսումնասիրութեանը:
Ժողովածուն ամփոփում է գրաբարի, միջին հայերէնի, ժամանակակից հայերէնի կառուցւածքի և բառային կազմի ուսումնասիրութեանը նւիրւած մի շարք յօդւածներ: Քննւած են դասական գրաբարի բայի ժամանակների գործածութեան, գրական միջին հայերէնի տերիտորեալ տարբերակների, արևմտահայերէնի և արևելահայերէնի գրական տարբերակների, արդի հայերէնի բառային շեշտի, համանունութեան և այլ հարցեր:
Ժողովածուի մէջ զետեղւած է երեք աշխատութիւն:
Առաջին աշխատութիւնը՝ «Անշաղկապ բարդ նախադասութիւնները արդի հայերէնում» (հեղինակ Պառնասեան Ն. Ա., խմբագիր Աբրահամեան Ս. Գ.) նւիրւած է ժամանակակից հայերէնի անշաղկապ բարդ նախադասութիւնների ուսումնասիրութեանը:
Երկրորդ աշխատութեան մէջ: «Ժամանակակից հայոց լեզւի խոնարհման կատեգորիաների մասին», հեղինակը ՝ Դ.Դ. Շիլակաձեն (խմբագիր Սևակ Գ.Գ.) փորձել է պրոֆ, Շանիձեի տեսութեան հիման վրայ վերանայել ժամանակակից հայերէնի բայի կարգերը, հատկապէս ժամանակի , եղանակի և կերպի կարգերը և նրանց տւել է նոր մեկնաբանութիւն:
Երրորդ աշխատութիւնը՝ «Բայի անցեալ ժամանակների նշանակութիւնն ու կիրառութիւնները ժամանակակից հայերէնում» (հեղինակ Զարբեջեան Ս.Կ., խմբագիր Աբրահամեան Ա.Ա.), նւիրւած է բայի անցեալ ժամանակների նշանակութիւնների և կիրառութիւնների ուսումնասիրմանը:
Ուսումնասիրութիւնները կատարւած են հայ դասական և ժամանակակից հեղինակների ստեղծագործութիւններից քաղած փաստական նիւթի հիման վրայ:
Սոյն աշխատութիւնը Ղարաբաղի բարբառների ու խօսւածքների հնչիւնաբանութեան ու ձևաբանութեան մանրամասն քարտէզագրական ուսումնասիրութիւնն է:
Աշխատութիւնը հետաքրքրական և օգտակար կարող է լինել բանասէրների, բանասիրական ֆակուլտետի ուսանողների, ուսուցիչների, ինչպէս և հետաքրքրասէր շատ ընթերցողների համար: