Մենագրութեան մէջ բազմակողմանիօրէն վերլուծւում են Թումանեանի պոէմները՝ նրանց գաղափարական-գեղարւեստական էութեան, ժանրային-կառուցւածքային առանձնայատկութիւնների և ստեղծագործական պատմութեան լուսաբանման ճանապարհով: Բացայայտւում են Թումանեանի էպիկական ոճի և ռէալիզմի ձևաւորման ընթացքն ու վարպետութեան իւրայատուկ գծերը, նրա ստեղծագործական կապերը հայ, ռուս և ևրոպական գրականութեան աւանդների հետ: Թումանեանի պոէմները դիտւում են 90-900-ական թթ. հայ գրականութեան, մասնաւորապէս պոէմի ժանրի զարգացման առնչութեամբ, տարբեր առիթներով բնութագրւում են այդ ժամանակաշրջանի այլ բանաստեղծների բազմաթիւ պոէմները: Լայնօրէն օգտագործւում են ժամանակի մամուլի, քննադատութեան ելոյթներն ու արխիւային անտիպ նիւթերը:
«Թումանեանի պոէմները» գրքի հեղինակի՝ հայ պոէմի պատմութեանը նւիրւած հետազօտութեան մի մասն է: