Այս մենագրութիւնը նւիրւած է մեծանուն հայ քնարերգու Սայաթ-Նովայի կեանքի ու ստեղծագործութեան հարցերի լուսաբանութեանը: Հեղինակը դիտում է երգի հանճարին երևոյթների պատմական զարգացման ընթացքի մէջ, ուշադրութեան առարկայ դարձնելով դարաշրջանի արտացոլումը նրա խաղերում, ցոյց տալով, թէ ինչ է եղել բանաստեղծի վերաբերմունքը դարի նկատմամբ, ինչպիսի արւեստի և վարպետութեան մարմնացում էր նրա քնարը: Առանձնապէս բացայայտւած է Սայաթ-Նովայի դերը և նշանակութիւնը Անդրկովկասի ժողովուրդների դարաւոր բարեկամութիւնը դարբնելու պատմական գործում: