Աշխատութիւնը նւիրւած է 19-րդ դարի երկրորդ կէսի հայ հասարակական-քաղաքական, գրական-իմաստասիրական, հոգեւոր ականաւոր գործիչ, Ամենայն հայոց կաթողիկոս Մկրտիչ Ա. Վանեցու (Մկրտիչ Խրիմեան) կամ Ամենայն հայոց հայրիկի գործունէութեան քննութեանը:
Հայաստանի Հանրապետութեան եւ Ռուսաստանի Դաշնութեան տարբեր արխիւներից յայտնաբերւած վաւերագրերի, ժամանակի մամուլի, յուշագրութիւնների եւ պատմագիտական գրականութեան հիման վրայ լուսաբանւած են Մկրտիչ Խրիմեանի կեանքի եւ գործունէութեան շրջափուլերը, բացայայտւած է նրա տեղն ու դերը հայկական հարցի արծարծման, 19-րդ դարի վերջի եւ 20-րդ դարի սկզբի ազգային-ազատագրական շարժումների մէջ:
Նախատեսւած է պատմաբանների, բանասէրների եւ ընթերցող լայն շրջանների համար: