1966 թ. Լոյս տեսաւ սովետահայ արձակագիր Ստ.Ալաաջաջեանի «Եղեգները չխոնարհւեցին» վէպի առաջին գիրքը:
Գրական որոշ բարեփոխումներից յետոյ Հեղինակ ը ընթերցողին է ներկայացնում երկու գիրքը միասին:
Վէպը նւիրւած է եղեռնից փրկւած բեկորներին, որոնք վերադարձան Կլիլիկիա՝ հայկական ինքնաւար պետականութիւն ստեղծելու յոյսով ու խաբւեցին երոպական դիւանագիտութիւնից ,ապա 1921 թւականին հերոսական կռիւ մղելով թշնամու դէմ, ապաստան գտան Մերձաւոր Արևելքի հիւրնկալ ժողովուրդների մօտ:
Վէպը պատկերում է Զէյթունի վերջին հերոսամարտը:
Ժամանակի ձայնով- Ս. Արզրումեան
Հրապարակախօսութիւն
Ապրիլեան մտորումներ
Ժամանակի ճշմարտութիւնը
Խորհրդային հումանիզմի մասին
Մեր և տալիքն է մէծ, և ստանալիք
Բաց նամակ պատմաբանին
Այո, մարդկային արիւնը ջուր չէ
Խօսքի ու մտքի ասպետը
Քսանամեայ անմահութիւն
Անընկճելի համերաշխութիւն
Բանաստեղծը և մարդը
Մենք և նրանք
Քննադատութիւն
Գործող պոէզիա
Տաղանդի հասունութիւնը
Գարնանային տաղանդ
Ամսագիրը և պոէզիան
Բանավիճել... հպարտանալով
Խօսք երախտագիտութեան
Երկու նամակ մահարուն
Պարզաբանման նպատակով
Նալբանդեանը և նրա քննադատը
Մոլեգնած փոքրիկութիւններ
Յուշագրութիւն
Աւ. Իսահակեան
Աչքի լոյս է բարեկամութիւնը