Մենագրութեան մէջ քննւում է Յովհաննէս Շիրազի քնարերգութեան քառասնամեայ պատմութիւնը: Առանձնակի ուշադրութիւն է դարձւած բանաստեղծի թեմատիկ նախասիրոութիւններին, ոճին և պաթոսին , գրական առնչութիւններին և քնարերգութեան զարգացման միտորմներին, ցոյց են տրւում այն նոր հատկանիշները, որոնք գրքից գիրք կուտակւելով՝ ամբողջացնում են Շիրազի բանաստեղծական աշխարհը: