ԳԻՐՔ ՎԻՊԱՍԱՆՈՒԹԵԱՆ : ԳԻՐՔ ՎԻՊԱՍԱՆՈՒ/Թ[ԵԱՆ]՝ ՈՐ ԿՈՉԻ ՀՈՄԱՆՈՒՆԱ/ԿԻ Ագաթանգեղոս: Շարադրեալ/ զսա Ագաթանգեղոսի մեծի իմաստա/սիրի, Ատենադպրի Տրդատայ արքայ/ին Հայոց։ Յաղագս ծննդեան և սնն/դեան, և վարուց. եւ Յաճախապա/տում Քարոզութե[ան] սրբոյն Գրիգորի/ մեծի Լուսաւորչին մերոյ։ Եւ Տրդա/տայ թագաւորին Հայոց։/ Յամի մարդեղութե[ան] Բանին Կենաց./ ՌԷՃԹ. Իսկ ըստ Հայոց ՌՃԾԸ./ Եւ յամսեանն մարտի ԺԱ երորդի./ ի յերրորդ ամի Հովուապետութեան/ եկեղեցւոյն Ք[րիստոս]ի, տ[եառ]ն ԱղԷքսանդր/ սրբազան Կ[ա]թ[ու]ղիկոսին ամ[ենայն] Հայոց/ Սրբոյ Էջմիածնի։/ Նորին հրամանաւ գաղափարեալ Տպագրեցաւ ի քաղաքիս Կոստանդի/նուպօլսոյ։ Ի տպ[ա]րանի և ձեռամբ գրիգորի դպրի/ որդւոյ մկրտչի Մարզուանեցւոյ։/