Մենագրութիւնը մի փորձ է ամբողջական ձևով ներկայացնելու սովետահայ նշանաւոր գրող Գուրգէն Մահարու ստեղծագործութիւնը: Գրողի արձակն ու պոեզիան ներկայացւած է ժամանակի և գրական կեանքի համապատկերում:
Մենագրութիւնը Եղիշէ Չարենցի ստեղծագործութեան և ռուս գրականութեան առնչութիւնները ամբողջական դիտելու առաջին փորձն է :Առանձին քննութեան են ենթարկւել Չարենցի կողմից ռուս գրականութեան գնահատութեան, Պուղկինի,Ներկրասովի, Մայակովսկու և ուրիշների հետ նրա ստեղծագործական աղերսների հարցերը:Հեղինակն անդրադարձել է նաև Չարենցի թարգմանչական գործունեութեանը:
Հինգերորդ դարի հայ մատենագրութեան այս նշանաոր կոթողի հրատարակութեան համար հիմք է ընդունւել 1892թ վենետիկեան հրատարակութիւն և նոյն գրքի Մալխասյանցի թարգմանութիւնը:
Ժողովածուն ամփոփում է սովետահայ մեծ բանաստեղծ Ե.Չարենցի Լպիկական ու քնարական պոենմեր, բալլադներ ու բանաստեղծութիւնները: Կազմւած է բանաստեղծի նախընտրած սկզբունքով: