Աշխատութիւնը նւիրւած է ժամանակակից հայերէնի առ այսօր չուսումնասիրւած հարցերից մէկի՝ շարահիւսական համանիշների քննութեանը: Ներածութեան մէջ տրւած է տեսական ակնարկ քերականական, մասնաւորապէս շարահիւսական համանիշների վերաբերեալ, շարադրւած են այն սկզբունքները, որոնցով առաջնորդւել է հեղինակը ուսումնասիրութիւնը կատարելիս: Յաջորդ գլուխներում հանգամանօրէն հետազօտւած են նախադասութեան բնոյթի, կառուցւածքի, ինչպէս նաեւ նախադասութեան անդամների քերականական արտայայտութեան հետ կապւած համանիշները: Ուսումնասիրութիւնը կատարւած է հայ դասական եւ ժամանակակից գեղարւեստական գրականութեան, մամուլի ու հրապարակախօսութեան լեզւից քաղած փաստական հարուստ նիւթի հիման վրայ: