Գրքում ուսումնասիրւում են Տաթևի Մեծ անապատի, Շատին վանքի, Հարանց, Շնհերի Կուսանաց, Բեխի անապատների, Հալիձորի, Մեղրու բերդերի և այլ համալիրները, որոնք կարևոր նշանակութիւն ունեն հայ ճարտարապետութեան զարգացման համար:
Բացայայտւում են XVII-XVIII դարերի Հայաստանի ճարտարապետական անսամբլների առանձնայատկութիւնները, նշանակութիւնը և արժանիքները: Վերլուծում են այդ անսամբլների կառուցւածքների առանձին տիպերը: