Առաջին անգամ գիտական հասարակայնութեանն է ներկայացւում հայ ականաւոր պատմագիրներից մեկի՝ Առաքել Դաւրիժեցու (XVII դ.) «Գիրք պատմութեանցի» գիտահամեմատական բնագիրը: Առաքել Դաւրիժեցու երկը հարուստ աղբիւր է ոչ միայն հայ ժողովրդի և Հայաստանի, այլև հայկական գաղթօջախների, ինչւես նաև Հայաստանի հարևան երկրների՝ Վրաստանի,Ադրբեջանի,Թուրքիայի, Իրանի պատմութեան: