Բանահիւսութիւնը այն անսպառ շտեմարանն է որից օգտւել և օգտւում են գրողները: Այս ժողովածուն, որը կազմւած է հեքիաթներից, զրոյցներից ու աւանդապատումներից, հիմնւած է ժողովրդի իմաստութեան և դարերից եկող խոր փիլիսոփաութեան վրայ: Հեղինակը ուրոյն մօտեցումն է հանդես բերել բանահիւսութեան նկատմամբ և ժողովրդից վերցրածը նոր մշակմամբ վերադարձրել է ժողովրդին: