Հեղինակը ընթերցողին տանում է 1915 թւականը՝ հայոց ցեղասպանութեան օրերը, դէպի Դեր Զորի անապատը, ուր մերկ ու քաղցած դեգերում էին ու մեռնում բիւր-բիւր հայազուններ: Բայց եղած նաև մահւան երախից ու թուրք բարբարոսի յաթաղանից փրկւած մանուկներ, ու գտնւեց նաև մի հայկազուն, Փառնակ Շիշիկեան անունով, որն իր ամբողջ կեանքը նւիրաբերեց անապատներում անտերունչ ցրւած հայ մանուկներին հաւաքելով ու օտար երկնքի տակ ստեղծեց մի նոր գաղութ: Այդ նւիրեալ մարդու գործունէութեան ու այդ գաղութի սոցիալ –տնտեսական հարաբերութիւնների մասին է խօսում լայն շրջանների ուշադրութեանն արժանի գեղարւեստական այս պատումի մէջ:
مرتب سازی درج پیشنهاد خرید پالایش جستجو جستجو در منابع سایر کتابخانه ها
